SGP: “Geef de agrarische sector zekerheid!”

Afgelopen woensdag 27 oktober was er weer een debat in de commissie Ruimte, Groen en Water. Hierin werd de commissie bijgepraat over stikstof. Als SGP-fractie hebben we in dit debat aandacht gevraagd voor het creëren van (rechts)zekerheid voor de agrarische sector.

Als SGP begonnen we onze bijdrage met een compliment. Het College van Gedeputeerde Staten heeft namelijk meegedeeld hoger beroep aan te tekenen tegen de uitspraken van de rechtbank Midden-Nederland in 17 vergunningszaken. In deze zaken waren vergunningen verleend aan boeren die volledig in lijn met de wet handelden. Gedurende dit proces zijn die vergunningen echter aangevochten door het MOB. Hierdoor kwamen veel boeren in de problemen, omdat de rechter mee ging in de redenering van het MOB. De provincie moet deze gevallen wat ons betreft goed oppakken, aangezien deze boeren ter goeder trouw hebben gehandeld. Daarom is het goed dat er hoger beroep is aangetekend.

Een zelfde situatie hebben we ook bij de zogenaamde ‘PAS melders’. Ook zij hebben volledig gehandeld volgens de regelgeving van dat moment en zijn alsnog in de problemen gekomen. In deze situatie wacht de provincie op een regeling die de minister moet gaan opstellen. De SGP vraagt zich af: “wat is de inzet van de provincie daarin”?

De volgende groep die onze aandacht verdient, zijn de interimmers. Er worden geen initiatieven ontwikkeld om de situatie voor hen op te lossen. Ook deze groep heeft naar beste weten gehandeld. Daarom moet ook zij geholpen worden om na jarenlange onzekerheid een stukje zekerheid te krijgen.

Volgens de SGP moeten we uitkijken dat we niet meewerken aan nieuwe rechtsonzekerheid. Bij de beantwoording van onze technische vragen, is bijvoorbeeld geantwoord dat bij de zogenaamde ‘positieve weigeringen’ een zin is opgenomen: “bij verandering van beleid, kan de positieve weigering ongeldig worden verklaard.” De SGP vindt dat deze zin teveel onzekerheid teweegbrengt. Je gaat immers naar de overheid toe om een vergunning aan te vragen, zodat je zekerheid hebt. Toen hoefde er ineens geen vergunning meer aangevraagd te worden voor ‘intern salderen’. De boeren kunnen het nu alsnog aanvragen en krijgen dan een positieve weigering, een stukje rechtszekerheid. Maar met deze zin wordt de positieve weigering alsnog ongeldig verklaard, zodra het beleid verandert. En dus hebben vergunningsaanvragers nog steeds geen zekerheid. De SGP vraagt dan ook aan de gedeputeerde hoe we deze boeren tóch die zekerheid kunnen bieden.

Ten slotte kaartte de SGP de uiteindelijke oplossing van het stikstofprobleem aan. Daar zijn gebiedstafels voor ingericht. Op dat proces is echter van allerlei kanten kritiek. Zo wil het Stikstofcollectief landbouw Utrecht een stikstofreductie die nog verder gaat dan de doelstellingen op dit moment, maar heeft het kritiek op de manier waarop het op dit moment wordt opgepakt. De SGP vraagt zich af wat de gedeputeerde vindt van het door dit collectief opgestelde tienpuntenplan en wat daarmee gedaan gaat worden. De vraag is: hoe kunnen we met draagvlak van de agrarische sector stikstof reduceren en op die manier toekomst krijgen voor landbouw en natuur? Wat onze fractie betreft, benaderen we de stikstofdiscussie in het kader van de vraag: hoe gaat het met de natuur en niet hoe gaat het met de stikstofdoelstellingen?

De gedeputeerde reageerde dat er binnenkort nieuwe kaders worden vastgesteld voor de gebiedstafels, waarin meer de status van de natuur en minder de harde stikstofdoelstellingen centraal komen te staan.